محمدجواد روشن‌ضمیر، عضو اندیشکده اسرا و کارشناس مسائل سیاسی و رسانه: وقتی حوزه و دانشگاه یک ادبیات مشترک دارند، به سمت شکوفایی حرکت می‌کنند و زمینه‌های جدید علوم را کشف می‌کنند. لذا مفاهمه و گفتمان میان حوزه و دانشگاه باعث می‌شود، دیگر شاهد مسائلی مانند گران شدن بنزین نخواهیم بود.
برنامه گفت‌وگوی سیاسی با موضوع «تحلیل و بررسی استراتژی‌های موثر برای هم‌افزائی راهبردی و نهاد نخبگانی حوزه و دانشگاه» در ادامه با حضور محمدجواد روشن‌ضمیر، کارشناس و تحلیلگر مسائل سیاسی روی آنتن شبکه رادیو گفت‌وگو رفت.
عضو دپارتمان سیاسی مرکز پژوهشی آرا در مصاحبه با رادیوگفت‌وگو بیان کرد: کلید اصلی وحدت میان حوزه و دانشگاه فهم مشترک یا مفاهمه است. این فهم مشترک باعث می‌شود حوزه و دانشگاه در کنار هم برای بحث درباره یک موضوع واحد بنشینند و همان ابتدا ادبیات یکدیگر را بفهمند. متاسفانه ما در ۴۰ سال گذشته عارضه‌محور کار کردیم. در واقع به سمت تبیین علم دینی نرفتیم. مخالفان بحث هم همین موضوع را نشانه گرفتند، یعنی اتفاقاً جای دقیقی را حتی با بار معنایی تمسخر می‌زنند.
وی افزود: برای حرکت حوزه و دانشگاه به سمت وحدت باید سه مرحله طی شود. مرحله نخست فهم دقیق از مساله فقدان اتحاد میان دانشگاه و حوزه است و وقتی این مساله را درست فهم کنیم به این نتیجه می‌رسیم که باید به دنبال تولید علم دینی برویم. بخش دوم در این است که چرا باید سراغ علم دینی برویم؟ زیرا اگر خواهان پیشرفت باشیم، حوزه و دانشگاه باید در یک مسیر با هم پیش بروند. همان‌طور که غرب پیشرفت کرد. رمز و کلید پیشرفت غرب این است که در هر زمینه فلسفه، تئوری‌ها و تکنیک‌هایش با هم مطابقت دارند.
پژوهشگر مرکز پژوهشی آرا ادامه داد: ما پس از پیروزی انقلاب اسلامی برای بیرون کشیدن علم دینی سراغ آنچه میراث علمی دینی ماست نرفتیم تا از دل آن فلسفه، نظریات و تئوری‌های متناسب با آن را بیرون بکشیم و متعاقب آن قانون. برای مثال چرا ما در اقتصاد اسلامی پس از چهل سال درگیر این هستیم که بانکداری ما اسلامی نیست؟ یک شورای فقهی تشکیل شده که متاسفانه جایگاه، سیستم و ساختار درستی برای آن نداریم. زیرا روند اصلی درست نشده است.
محمدجواد روشن‌ضمیر گفت: اگر روند اصلی شکل بگیرد، ما علم دینی خواهیم و در مسیر آن حرکت خواهیم کردیم. متاسفانه میان حوزه و دانشگاه فاصله افتاده و حتی ادبیات یکدیگر را هم فهم نمی‌کنند. باید یک فضای گفت‌وگو به وجود بیاید تا همه به فهم مشترک برسند که مساله وحدت حوزه و دانشگاه ریشه‌اش بحث نبود علم دینی است و هسته علم دینی، علوم انسانی اسلامی است که حالا برای رسیدن به همین علوم انسانی اسلامی هر دو وظیفه‌ای دارند. وظیفه حوزه این است برای هر رشته‌ای که در دانشگاه تدریس می‌شود، متناظر با آن احکام، اخلاق و اعتقادات را در بیاورد که برای نیل به این مهم، رسیدن حوزویان به یک فهم مشترک با دانشگاهیان ضروری است.
وی افزود: حوزه باید دروس احکام، اخلاق و اعتقادات را به شکلی در بیاورد که هم نخبه‌فهم و هم عامه‌پسند باشد. از آن طرف دانشگاه نیز در رابطه با فسلفه همین فضا و تکنیک را در پیش بگیرد. برای این مهم باید گفت‌وگو شکل بگیرد و حوزویان و دانشگاهیان کنار هم بنشینند و برخی مسائل و مطالب را با اندکی تلخیص و تغییر بپذیرند. وقتی دانشگاه و حوزه هر دو با هم در زمینه اسلامی شدن علوم قدم برداشتند، آن موقع می‌توانیم ادعا کنیم علومی که در دانشگاه‌ها تدریس می‌شود، دیگر تضاد و مغایرتی با مفاهیم دینی ما ندارد.
عضو دپارتمان سیاسی مرکز پژهشی آرا در پایان عنوان داشت: وقتی به نقطه وحدت حوزه دانشگاه برسیم، چون حوزه و دانشگاه یک ادبیات مشترک دارند، به سمت شکوفایی حرکت می‌کنند و زمینه‌های جدیدی کشف می‌خواهد شد. لذا با حصول مفاهمه و گفتمان میان حوزه و دانشگاه با ترتیباتی که اشاره کردم، دیگر شاهد مسائلی مانند گران شدن بنزین نخواهیم بود. در قضیه گران شدن بنزین چه اتفاقی روی داد؟ تکنیک و روشی که استفاده کردیم، دقیقا روشی بود که در رد بحث مدیریت غربی رخ می‌دهد.
