در بستر بحران‌های نیم قرن اخیر خاورمیانه، مفهوم آتش بس عمدتاً به منزله ی فرصتی برای فاصله گیری موقت ازخشونت تلقی شده است.
با این حال، بررسی تجربه های مکرر نقض آتش بس توسط رژیم صهیونیستی و پیامدهای انسانی ناشی از آن، به روشنی نشان می دهد که اتکا ی راهبردی یا سیاسی به پایبندی این رژیم عملاً بی پایه بوده است. واقعیت اصلی، بی اعتمادی ساختاری به رژیم صهیونیستی است...
